امروز سالروز رحلت رهبر انقلاب مردمی و ضد ظلم ملت ایران در سال ۱۳۵۷ است. همان شخصیتی که در عین جایگاه مرجعیت دینی و اشراف بر ساحت های مختلف علوم اسلامی، برای تحول در عرصه سیاست و اجتماع از چند دهه قبل  سال۵۷ وارد مبارزه علیه نظام ستم شاهی شد و با یاری همه جانبه مردم آن مبارزه را به ثمر رساند و شکل گیری نظام جدید سیاسی اجتماعی را رقم زد وطی ده سال حضورش باز همواره از مردم کمک گرفت تا کشور را را به پیش برد.

اکنون با گذشت ۳۱ سال از رحلت ایشان، پیامدهای فکر و اندیشه بنیانگذار انقلاب ایران در اقصی نقاط جهان قابل مشاهده است. ضمن گرامیداشت یاد ایشان و همه افرادی که در روند مطالبه استقلال و آزادی در ایران،هستی خود را نثار کردند،نظر به اینکه تجربه نهادین برآمده از انقلاب سال ۵۷ فراز وفرودهای زیادی داشته و همواره نیازمند تطبیق با آرمانهای آغازین خود و شناخت نیازهای نوپدید و پویایی در حرکت می باشد تا آسیب هایش را به خوبی شناسایی و رفع نماید ومهم ترین آسیب این است که حکمرانان، قدر مردم را ندانند یا رضایتمندی حق محور وعدالت خواه آنان را تامین نکنند، نگاه آن سفر کرده به جایگاه مردم را بیشتر بشناسیم.